|
HALK MİMARİSİ  Halk mimarisi, halkın kendisi için oluşturduğu nesnel yaşam çevresidir. Buna göre meskene yardımcı yapılarla (ambar, samanlık, ahır, kiler, tandır evi, serender vb.) köyün ortak kullanım alanları (köy odası, kahve, değirmen, çeşme, yol, köprü, tekke, türbe, mezarlık vb.) halk mimarisi içerisinde incelenmektedir. Halk mimarisi bu bütünlük içerisinde incelendiğinde; söz konusu toplumun bazı değer yargıları, aile ve akrabalık ilişkileri, komşuluk ilişkileri, gelenek görenek ve inançları, sosyal ve toplumsal organizasyon hakkında bilgi veren en önemli kültür ögesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Halk mimarisinin anıtsal bir amacı yoktur, yani iz bırakmak amacıyla üretilmez. Halk mimarisi ürünleri mimarlar, mühendisler tarafından değil, ev sahipleri veya yerel ustalarca, yörenin tipik malzemesi kullanılarak üretilmektedir. Genel olarak halk mimarisi anonim bir yapıya sahiptir. Bundan dolayı halk mimarisine “anonim mimari” de denmektedir. Ahlat mesken biçimine bu açıdan bakıldığında tipik halk mimarisi özelliklerini gösterdiği gözlenmektedir.
|