Malatya Mutfak Kültürü
Maniler Armut ağacı çatal
Altında garip yatar
Çok söz söylemeyin
Yüreği yufkadır batar Armut dalda dal yerde
Bülbül ötmez her yerde
Ezelden bilmez idim
Yeni düştüm bu derde Armudu taşlayalım
Altında kışlayalım
Kağıt kalem alalım
Maniye başlayalım Bahçelerde nanedir
Bunlar hep bahânedir
Bu kadar cefâ çektim
Sormadın hâlin nedir Boztepe’den su çıkar
Çınarın altı pınar
Yâr kayısı yıkıyor
Ben sevdim onu pınar Ceviz içi çedene
Uyku geldi bahâne
Kör olası kaynana
Koymuyo ki (gidem) adama Elmayı ata ata
Şeftaliyi sata sata
Yanım belim çürüdü
Yalınız yata yata Gittim arpa biçmeye
Oradan vardım çeşmeye
Dediler yar geliyi
Kanatlandım uçmaya Kayısı bizi üzüm bizim
Ela gözlü kızlar bizim
Düğündür dernektir bizim
Malatya’mız hepimizin Kayısılar toplarız
Kasalara koyarız
Tebessümlü yüzlerle
Dış ülkeye satarız Kulaklarda kirazlar
Elma yanaklı kızlar
Dallardaki kayısılar
Gelin toplayın kızlar Malatya yolundayım
Kayısı dalındayım
Annem beni sorarsa
Kızların koynundayım Reyhan ektim bir evlek
Dadandı kara leylek
Yediğini bilseydim
Çekermiydim hiç emek Şu dağ da bizim
Bu dağ da bizim
Yazın gel yaşımı ye
Kışın gel kurumu ye Tarhana tartar
Karnımı yırtar
Tarhananın elinden
Gel beni kurtar Yumurtanın sarısı
Yere düştü yarısı
Onbeşine girmeden
Oldum asker karısı
|